Iluvtravelling

ไหนๆ ก็เลยเถิดมาทางด่านซ้าย จังหวัดเลยแล้ว อยากจะแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจอีกแห่ง ที่ทั้งคนไทยและคนลาวให้ความนับถืออย่างมาก วัดพระธาตุศรีสองรัก มีข้อห้ามพิเศษอย่างมากคือ ห้ามใส่เสื้อสีแดง สืบเนื่องมาจากประวัติการก่อสร้างพระธาตุด้วยความรัก ของพระมหากษัตริย์ของทั้งสองแผ่นดินที่ร่วมมือกันปกป้องดินแดนจากการรุกรานของประเทศพม่าในสมัยนั้น ถามว่าอ่านมาก่อนไหม อ่าน แต่ดันลืม เหอๆ เลยต้องเอาเสื้อดำมาสวมทับ อย่างร้อน ดังนั้นเพื่อนๆ ห้ามลืมเด็ดขาดเลยน๊า โดยสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ์สมัยกรุงศรีอยุธยาและพระเจ้าไชยเชษฐาแห่งนครเวียงจันทร์ได้โปรดให้สร้างพระธาตุศรีสองรักเพื่อเป็นสักขีพยานว่าได้มีการทำสัตยาธิษฐานว่าจะไม่ล่วงล้ำดินแดนของกันและกัน อีกทั้งเป็นสัญลักษณ์ในการร่วมมือกันต่อสู้พม่าในครั้งนั้น

เพื่อนๆ ใครเคยได้ยิน ชื่อ “เชียงคาน” บ้างไหมคะ ร้อยละ เก้าสิบ ต้องคุ้นชื่อนี้กันมาบ้าง ใช่แล้ว หมวยก็ตามรอยเขาไปเหมือนกัน ใครใครก็พูดถึงเชียงคาน แล้วใครจะไปอดใจไหว ทริปเที่ยวเชียงคาน แน่นอน เราเลือกบินตั๋วโปรโมชั่นของหางแดงเช่นเคย ไหนๆเสียค่าตั๋ว เช่ารถขับเที่ยวทั้งที ตั้งใจจะเที่ยวให้ทั่ว คนเช่ารถใจดี ให้แผนที่ท่องเที่ยว

หลังจากเดินเที่ยวเก็บภาพวัดพระแก้ว สามรอบ ครบทุกมุม จนเท้าพอง ขาเริ่มหมดแรง เล็งหาของกินอร่อยๆ ที่นั่งชิคๆ ชิลล์ๆ นี่เลย “ท่ามหาราช” ที่เที่ยวริมแม่น้ำเจ้าพระยาแห่งใหม่ นอกจากจะมีร้านอาหารชั้นนำหลายร้าน เค้าว่าร้านขนมก็น่าโดน แถมวิวชนะเลิศอีกต่างหาก เด็กฝั่งธนฯ ไปตามหา “ท่ามหาราช” กัน จากวัดพระแก้วเดินตรงไปทางท่าช้าง คิดว่าน่าจะเลี้ยวขวาไปทางท่าพระจันทร์

ไม่ได้มานมัสการพระธาตุแช่แห้ง เหมือนไม่ถึงเมืองน่าน ผู้ใหญ่เขาว่ากัน แล้วเด็กโข่งเรียบร้อยอย่างเรามีหรือจะขัด จากตัวเมืองน่าน ออกไปประมาณ 3 กิโลเมตร ครั้งแรกที่ได้ไปนมัสการเปรี้ยวมากคร่า เลือกปั่นจักรยาน บอกเลยว่าปั่นไม่แข็งอย่างแรง กว่าจะไปถึงหืดขึ้นคอ หวาดเสียวไปตลอดทาง แต่สำหรับคนที่ชอบปั่นจักรยานแนะนำเลยจ้า พระธาตุแช่แห้งเป็นปูชนียสถาน คู่เมืองน่านมานานกว่า 600 ปี โดยประวัติพระธาตุแช่แห้งเป็นที่สักการะมีไว้คู่เมืองเพื่อให้ผืนดินอุดมสมบูรณ์ ซึ่งมาจากพระธาตุเจ้า

ความเดิมตอนที่แล้ว ด้วยความที่ตะลึงกับทะเลหมอก เต็มตาครั้งแรก แล้วเกิดอาการติดใจอย่างแรก เลยอยากพาเพื่อนไปอีกที่ ไม่ไกลกันมากนัก อุทยานแห่งชาติขุนสถาน ในอุทยานแห่งชาติขุนสถาน ความสูงจากพื้นดิน 1,424 เมตร ปกคลุมพื้นที่หลายอำเภอ มีดอยภูคา ดอยกู่สถาน ดอยแม่จอก รอบล้อมไปด้วยป่าขนาดนี้ อากาศเลยหนาวเย็นตลอดทั้งปี การเดินทาง ออกจากจังหวัดน่าน ขับไปตามทางหลวงหมายเลข 1026

ครั้งแรกกับการขับรถขึ้นเขา ก็ที่จังหวัดน่าน นี่หล่ะ ที่หลงรักสุดสุด เห็นจะหนีไม่พ้น ดอยเสมอดาว ดอยเสมอดาวอยู่ห่างจากตัวเมืองน่าน ขับรถเพียง ชั่วโมงกว่า ที่สำคัญขับรถไม่ยากมาก ถึงแม้จะขับขึ้นภูเขาครั้งแรก ยังชิลล์เลย ที่พักไม่ต้องไปหาจองโรงแรมที่ไหน จองเต้นท์ที่พักอุทยาน สะอาด สะดวก ปลอดภัย ราคาไม่แรง ที่เด็ดไปกว่านั้น เดินไปไม่เกิน

นอกจากในตัวเมืองน่านที่สุดแสนจะวิจิตรงดงาม อยากชวนเพื่อนมาเที่ยว อ.บ่อเกลือ จ.น่าน ที่อำเภอนี้ อยู่ที่ราบสูง ขับจากตัวเมืองมาค่อนข้างไกล 3 ชั่วโมงกว่าได้ แต่วิวทิวทัศน์รอบข้างชนะเลิศ อาจเวียนหัวสำหรับคนไม่ชิน แต่ถ้าไม่คิดอะไรเพลินๆกับวิวข้างทาง ก็ถือว่าขับสนุกมากแห่งหนึ่งเลย อากาศที่นี้ก็เย็นสบายมาก หมวยไปเดือนธันวา อากาศอยู่ที่ 11 องศา บรึ๋ยๆ พูดออกมาเป็นควัน

สถานที่ท่องเที่ยวแห่งใหม่ ใกล้หัวหิน ที่กำลังได้รับความนิยมและคนให้ความสนใจอยู่ในช่วงนี้ คงหนีไม่พ้น “อุทยานราชภักดิ์” อุทยานราชภักดิ์ ตั้งอยู่ที่อำเภอ หัวหิน จ.ประจวบฯ หากเพื่อนๆเคยขับรถมาเที่ยวทะเลประจวบกันมาบ้างแล้ว ให้เลยมาถึงสวนสนประดิพัทธิ์ อุทยานอยู่ฝั่งตรงข้ามเลย มีป้ายใหญ่ชัดเจนตลอดทางตั้งแต่หัวหินกันเลยทีเดียว หรือหากใครมาไม่ถูก เริ่มต้นกันที่กรุงเทพ ขับมาทางถนนเพชรเกษม หรือสาย 4 หรือทางหลวงสายเอเชียหมายเลข 2

หากใครชอบเมืองเชียงใหม่ หมวยกล้าการันตีเลยว่า เมืองน่าน จะเป็นอีกเมืองที่คุณหลงรักแน่นอน ฟันธง ทำไมหน่ะเหรอ เมืองน่าน เหมือนเชียงใหม่ย่อส่วนลงมา ตัวเมืองน่านสามารถเดินเที่ยวเองได้ หรือจะขี่จักรยานรอบเมืองก็สะดวกสบายดี เดิมมีเพียงสายการบินสีเหลืองมาบุกเบิก จนตอนนี้สีแดงก็ลงเพิมเติมแล้ว คึกคักมากขึ้น   หรือหากไม่มีรถก็สามารถเลือกขึ้นรถนำเที่ยว ที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว โดยรถจะออกเป็นรอบค่ะ แวะเที่ยววัดสำคัญในตัวเมืองครบถ้วน หรืออยากจะเดินเที่ยวจากขรัวเมือง วัดที่ควรแค่แก่การเที่ยวชมอันดับหนึ่งเลย

เช้าตรู่วันนี้ หมวยและเดอะแกงค์รีบมาที่สนามบินก่อนเวลาหลายชั่วโมง ด้วยไม่คุ้นชินสถานที่ และกลัวเหตุการณ์ไม่คาดฝันที่เกิดขึ้นตลอดทริป ถึงแม้จะรอดวิกฤติมาได้ แต่ก็ไม่อยากจะประมาท เรากลับมาขึ้นเครื่องบินจากมัณฑะเลย์เพื่อไปลงที่ย่างกุ้ง มีเวลา 3 ชั่วโมงกว่า โดยวางแผนเดินทางไปชมเจดีย์ชเวดากอง 1 ในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของพม่า ที่ถ้ามาพม่า หากมีโอกาสแวะย่างกุ้งแล้วไม่ได้ไปสักการะ ก็เหมือนมาไม่ถึง เรามาถึงสนามบินแต่เช้าตรู่ เช้าขนาดที่ว่าไม่มีใครที่สนามบินเลย พนักงานเพิ่งเริ่มแปรงฟัน อาบน้ำเอง

หากได้มาเยือนเมืองมัณฑะเลย์แล้ว จะไม่แวะชมพระมหามัยมุนี หรือ พระพุทธรูปที่คนพม่าเชื่อกันว่าเป็นร่างของพระพุทธเจ้าที่มีชีวิต จึงทำให้มีการทำพิธีล้างพระพักตร์เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ทุกวัน คล้ายๆกันกับของประเทศอินเดีย แค่แตกต่างกันที่เป็นศาสนาพุทธ พิธีการล้างหน้าพระมหามัยมุนีจะเริ่มขึ้นตอนตี 4ของทุกวัน ดังนั้นหากใครวางแผนจะไปเที่ยวที่นี่ด้วย คงต้องเข้านอนแต่หัวค่ำและนัดแนะรถมารับให้แน่นอน ไม่เช่นนั้นอาจพลาดได้ พระมหามัยมุนีเป็นพระพุทธรูปที่ทรงเครื่องกษัตริย์ ปางมารวิชัย องค์พระทำจากทองสำริด ขนาดสูง 3 เมตร พระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองพม่า หรือเมืองยะไข่ในสมัยนั้น

เช้านี้วางแผนไว้ว่าจะไปเที่ยวเมืองมัณฑะเลย์ด้วยเครื่องบินในประเทศเหมือนเดิม เราให้โรงแรมเรียกรถรอไว้ให้ และตื่นแต่เช้ามาทานอาหาร เพื่อให้ทันเที่ยวบินรอบ 7.30 น. รอรถมารับตอน 6.30 นั่งรถประมาณ 20 นาทีก็ถึงสนามบิน ตรงเวลาเป๊ะมานั่งรอที่ lobby เจ้าหน้าที่โทรตามแท็กซี่ให้ แต่ปรากฏว่า พี่เค้าปิดเครื่อง เอิ่มคืออะไร เห็นพนักงานพยายามโทร สงสัยจะเช้าเกินไป ไม่เป็นไร

หลังจากใช้เวลาในเมืองย่างกุ้งแค่ซุกหัวนอนแล้ว ตอนเช้าเราก็รีบตื่นตั้งแต่เจ้าของบ้านยังไม่ทันจะตื่น เพื่อไปสนามบินเพื่อออกเดินทางไปยังเมืองพุกาม ตั๋วเครื่องบินในประเทศพม่า หมวยจองตั๋วผ่านเวปตั้งแต่ที่เมืองไทย แต่เรายังเอามาใช้ไม่ได้ ต้องนำใบจองไปออกตั๋วที่่สนามบิน หน้าตาตั๋วเหมือนตั๋วรถทัวร์ในบ้านเรา โดยใช้มือพนักงานเขียนล้วนๆ แถมยังต้องเสียค่า fee เพิ่มอีก 8 US ไม่รู้เหมือนกันว่าค่าอะไรอ่ะ เราขึ้นเครื่องเพื่อเดินทางไปพุกาม เครื่องออกเดินทางตรงเวลา และไม่อันตรายมากนัก เพียงแต่การยกกระเป๋า อาจจะไม่สะดวกสบายเพราะยังต้องยกกระเป๋าเองจะเร็วกว่า

ใครเคยดู อันปังแมน ยกมือขึ้น ตอนเด็กชอบมาก สารภาพเลยว่าตอนโตจำเรื่องราวไม่ได้ จำได้แต่เพียงว่า อันปังแมน เป็นมนุษย์ขนมปัง หน้าตากลม แก้มสีชมพู หน้าตาใจดี นิสัยน่ารัก เพื่อนก็มีขนมปังปอนด์ ขนมปังครัวซอง แมลงวันแมน เรียกว่านอกจากโดราเอมอนที่โตมาด้วยกัน ก็มีออันปังแมนนี่แหละที่ประทับใจจำได้ไม่รู้ลืม ผู้แต่ง Takashi Yanase