เลย

ฉันอยู่กรุงเทพ มาตั้งแต่จำความได้ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ หันมาอีกที ฉันพบว่า ทุกคนใส่หน้ากากเดินขวักไขว่กันเต็มไปหมด หน้ากากที่เราปั้นแต่ง ผ่านโซเชียล ผ่านรูปลักษณ์ที่อยากให้คนอื่นเห็น แล้วไม่นานนัก ฉันก็มีหน้ากากของตัวเอง   หลายครั้งที่ฉันพยายามสลัดหน้ากากทิ้ง แต่คนส่วนใหญ่กลับชอบที่จะเห็นหน้ากากที่ปรุงแต่งสีสรรนั้นมากกว่า ฉันจึงหยิบหน้ากากขึ้นมาใส่อย่างเซ็งๆ การเดินทางของชีวิตมากขึ้น ในสังคมเมืองอันเข้มข้นไปด้วยการแก่งแย่ง แข่งขัน และในเมืองที่มีแต่คนแปลกหน้า ฉันกลับพบว่า