Travel Quote :ความสุขใดไหนเลยจะเท่า เช้าวันจันทร์ที่ไม่ต้องทำงาน

เบื่อวันจันทร์ นั่งเซ็งวันอังคาร ง่วงเหงาวันพุธ เป็นทุกข์เมื่อถึงวันพฤหัส หมดแรงวันศุกร์พอดี  คงเป็นชีวิตที่แสนจะน่าเบื่อของมนุษย์เงินเดือน ในสมัยนี้

ที่นอกจากจะต้องทำงานที่ไม่รัก

อื่ม … เบื่อ …  ทั้งๆที่ก็ไม่รู้ว่าชีวิตหลงรักอะไร

เบื่อชีวิตที่เร่งรีบ? แก่งแย่ง? หรือเปล่านะ เราถึงโหยหาชีวิตเนิบช้า อยากจะซึบซับและปรนเปรอตัวเองด้วยความสุขอันแสนหวาน

IMG_3381

เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ได้มีโอกาสไปเที่ยว  “เชียงคาน” เมืองยอดฮิต ที่นักเดินทางหลายคนน่าจะหลงรักเมืองนี้ได้ไม่ยาก

เมืองที่ใช้ชีวิต เรื่อยๆ เรียบง่าย และออกจะเนิบช้า อยู่ในที ผู้คน แวะทักทายสนทนากัน ทุกหัวถนน เรามองเห็นรอยยิ้มได้ดาษดื่นบนใบหน้าคนแถวนี้

IMG_3379

ฉันพักบนบ้านไม้ชั้นสอง ที่มีระเบียงติดแม่น้ำโขง เปิดประตูบานเฟี้ยม หย่อนก้นนั่งเก้าอี้ เพื่อรอคอย พระอาทิตย์ค่อยๆเคลื่อนลับขอบน้ำ ลมโชยเอื่อยสัมผัสใบหน้าแผ่วเบา

นี่หรือเปล่านะ ชีวิตที่ฉันค้นหา หลีกหนีความวุ่นวายในเมืองกรุง และมาใช้ชีวิตเนิบช้าที่นี่

IMG_2635 IMG_3307

หากไตร่ตรองกันอย่างจริงจัง มันก็อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราค้นหาเสียทีเดียว ใช่แหละ บางเวลาเราอยากเดินเชื่องช้า มองหาความสวยงามข้างทาง แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่า บางทีฉันอยากจะขี่มอเตอร์ไซด์เพื่อไปให้ถึงจุดหมายมากกว่าปั่นจักรยาน

IMG_3332

อาจเป็นเพราะความเป็นเมืองในตัวฉันก็เป็นได้ คงไม่มีอะไรถูก หรือ ผิด แค่เราเลือกที่จะยอมรับมัน ปรับใจให้สนุกในแบบที่มันเป็น บางทีวันจันทร์ไม่น่ารังเกียจขนาดนั้น

เอาล่ะ แต่ตอนนี้ขอดื่มด่ำกับความสุขที่จินตนาการเอาไว้  “ความสุขใดไหนเลย จะเท่ากับวันจันทร์ที่ไม่ต้องทำงาน”

อาทิตย์หน้า ค่อยทำใจ รักคุณวันจันทร์ใหม่แล้วกัน

# I am traveller and I luv travelling

9 มีนาคม 58

 

Leave a Reply

>
Facebook