หลังจากเที่ยวภูเรือ แวะจิบกาแฟกันไปแล้ว ด้วยความงก ก็ไม่อยากเสียสตางค์ทานอาหารในโรงแรม หมวยก็เลย มาหาข้าวทานในตัวเมืองค่ะ ที่เป็นแหล่งชุมชน แบบว่า งีบหลับนานไปหน่อย ร้านอาหารปิดหมดและ
ดังนั้น เลยเลือกทานที่เป็นมีไฟส่องสว่าง เจอตลาดนึงค่ะ อย่ารอช้า ผู้ชายตรงดิ่งไปซื้อหมูปิ้ง ส่วนเรามุ่งตรงไปที่ไก่ย่าง และสะดุดตากับนี่เลยค่ะ ของดีเมืองเลย ใช่ไหม กบย่าง เฮ้ยอยากโดนอ่ะ ตัวละ 20 ไม่รอช้า จัดมาชิมไม้นึง ถูกใจค่อยไปซื้อเพิ่ม
ใจไม่แข็งพอที่จะหงายหน้าน้องกบขึ้นมา เลยฉีกทาน รสชาติอร่อยดี เหมือนกินไก่ย่าง แต่เนื้อจะแน่นกว่า อย่าคิดว่าอาหารมื้อนั้นเราจะจบแค่นี้ สั่งอาหารตามสั่งมาอีกหลายอย่าง ที่ถูกปากมากเห็นจะเป็นผัดเห็ดรวม ของเค้าดีจริง เห็ดหวานกรอบนุ่ม เพลินมาก รสชาติอาหารก็อร่อยล้ำ
แต่พอคิดราคามาแบบ เหมือนกินข้าวแกงที่สีลม เง้อ แพงไปหน่อยอ่ะ ประหลาดใจนึกว่าราคาจะสบายกระเป๋าซะอีก เสียใจ TwT เล็กน้อย งบช้อปปิ้งลดลงไปอีกหน่อยแว้ว
เอาล่ะได้เวลาไปที่เที่ยวสุดฮิฟของ จังหวัดเลยแล้ว แน่นอนหนีไม่พ้นเชียงคาน นอกจากสถานที่ท่องเที่ยว อย่างแก่งคุดคู้ ภูทอกแล้ว สิ่งที่พลาดไม่ได้ คือ ถนนคนเดินเชียงคาน
บอกเลยว่า ถ้าใจไม่แข็งอย่าเดิน เพราะสตางค์อาจจะปลิวออกจากกระเป๋าได้อย่างง่ายดาย ไม่เชื่อลองสังเกตวันก่อนกลับสิ คนส่วนใหญ่ใส่เสื้อเชียงคานเพียบ 555
พาเดินเที่ยวของดีถนนคนเดินกันก่อนดีกว่า ที่แรกที่อยากไปโดนก่อนเลยคือ ร้านนวดแผนไทยยองเส้นค่ะ เหอๆ แหม ป้ายเค้าดึงดูดใจมาก นวดยองเส้น พอเห็นพิธีกรรม เอ้ย กายกรรม ไม่ใช่แระ ยิมนาสติกลีลาใหม่บนหลังแล้ว เป็น unseen อีกอย่างจริงๆ แต่เสียใจด้วยค่ะ คิวเต็ม แป่ว ครั้งหน้ามาเที่ยวเชียงคานต้องโทรมาจองก่อนจดเบอร์ไว้แล้ว (ตั้งใจไปไหมเนี่ย)
ร้านค้าส่วนใหญ่จะมีขายเสื้อ ลายเชียงคาน ให้เก็บสะสม เพื่อป่าวประกาศให้ชาวโลกรู้ว่าเราได้มาถึงเชียงคานแล้ว ราคาไม่แพงมาก เพื่อนๆเลือกได้ตามที่เป็นสไตล์เราได้เลย เยอะมากจริงๆ
สิ่งที่ทำให้ถนนคนเดินเชียงคานมีเสน่ห์ คือ การตกแต่งอาคาร บ้านไม้ให้ความรู้สึกอบอุ่น เป็นกันเองได้เป็นอย่างดี ใช่ๆ ที่พลาดไม่ได้อีกอย่างเห็นจะเป็นกางเกงเลย์ลายผ้าขาวม้าเนี่ยแหละ แนะนำให้ซื้อกับเจ้าหน้าที่ตามภาพนะ ต้อนรับอย่างดีเลยแหละ ><
ร้านขายของฝากเก๋ๆ ก็มีให้เลือก หลากหลายดีค่ะ ทั้งพวงกุญแจ เคสโทรศัพท์ ขนาดร้านขายน้ำปั่น ยังดูน่าซื้อเลยอ่ะ 555 รู้สึกจะเป็นเอามาก
ของทานเล่น “กุ้งเสียบไม้ย่าง” ก็น่าสนใจ ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน โฮมสเตย์และมุมถ่ายรูปมีเยอะมาก หากใครชอบถ่ายรูปนี่คิดว่าคงต้องเดินทั้งคืน
นอกจากของฝากแล้ว ของตกแต่งบ้านและของใช้ก็มี โดยเฉพาะ หมอนและผ้านวมเป็นของขึ้นชื่อของที่นี่เลยค่ะ ที่ประทับใจสุดๆ คือ น้ำใจของคนเชียงคาน ร้านนี้เลยนะคะ “โขงวิไล” ป้าแกขายหมอนอิง เย็บเอง ขายเอง น่ารักมาก เราสามารถเลือกสี แบบ สีตุ้มตกแต่งที่ชอบ สั่งไว้ล่วงหน้า 1 วัน วันรุ่งขึ้นนัดมารับได้ หรือถ้าชอบลายที่มีในร้าน ก็เลือกได้เลยจ้า
ที่บอกว่าประทับใจไม่ใช่แค่ได้ของที่ถูกใจ ด้วยเป็นคนชอบทำของ DIY เลยเม้าส์กับป้าอย่างสนุกสนานตามประสาคนชอบแนวเดียวกัน บอกแกว่าชอบลายผ้าที่เป็นดอกไม้สีสดนี้มากเลย อยากได้ผ้ามาทำกระเป๋า ขอซื้อผ้าจากป้าได้ไหม ป้าบอกว่า ไม่มีหรอกหนู ป้าตัดเป็นสี่เหลี่ยมเตรียมมาทำหมอนหมดแล้ว
เราก็ได้แต่เสียดาย ที่กรุงเทพฯ ไม่เจอแบบนี้เลย สักพักป้าเดินไปหลังร้านหยิบผ้าให้ปึกนึง บอกว่า ป้าให้ ….เฮ้ยป้า … หนูขอจ่ายสตางค์นะ … ป้าบอกว่าไม่ต้อง แบ่งไปได้ แถมไปหยิบเศษผ้า บอกว่า เอาไว้เย็บหูกระเป๋า
ซาบซึ้งใจมาก อิ่มเอมใจสุดๆ ยากเกินบรรยาย อุดหนุนหมอนป้าแค่สองใบ แต่สิ่งที่ได้กลับมา มันมากกว่าหมอน
รักเมืองไทย รักป้า ร้าน”โขงวิไล” รักเชียงคานที่สุดอ่ะ
อ๊ะๆ ยังไม่จบนะจ้ะ พรุ่งนี้พาฟินเที่ยวตลาดเช้า แวะกินปาท่องโก๋ยัดไส้ พาไปเที่ยววัด และข้ามไปฝั่งลาว เจอคนลาวใจดีอีกแล้ว ได้กินของอร่อยๆ และฟรี
จะฟินแค่ไหนตามอ่านได้ในตอนต่อไปเลยจ้า
# I am traveller
หมวยหมวยสนับสนุนให้คนไทย ซื้อเสื้อเชียงคาน และอุดหนุนหมอนร้านป้าโขงวิไล ><
