ถ้าพูดถึงจังหวัดเชียงราย วัดร่องขุ่น คงเป็นแลนด์มาร์กของจังหวัดนี้ไปแล้ว หมวยมาเที่ยวรอบที่สามมาชมแล้วยังตื่นเต้นอยู่เลย
อาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ แรกเริ่มไม่เคยรู้จักอาจารย์หรอกว่าเป็นใคร แต่ด้วยสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ เสื้อผ้า และการพูดที่ตรง ชัดเจนบางครั้งก็ทิ่มแทงใจเหลือเกิน ใครเห็นเพียงครั้งเดียวก็จำได้เลย
การเดินทางจากไร่บุญรอดมาวัดร่องขุ่นใช้เวลาเพียงแค่ 10 นาทีก็ถึง หากเดินทางจากตัวเมืองเชียงราย ระยะทาง 13 กิโลวิ่งถนนพหลโยธิน (ทางหลวงสาย 1) ก็ถึง (ปล หาก search ผ่าน google map ให้พิมพ์คำว่า Wat Rong Khun ถึงจะนำมาถูกที่น๊า ถ้าพิมพ์ภาษาไทยมันพาไปที่ไหนก็ไม่รู้ บางทีกูเกิ้ลก็ต้องบวกกูรู้นิดหน่อย)
วัดร่องขุ่นเริ่มก่อสร้างตั้งแต่ปี 2540 โดยถอดแบบมาจากวัดมิ่งเมือง จ.น่าน โดยความตั้งใจของอาจารย์ต้องการสร้างงานพุทธศิลป์ ถวายแก่ในหลวง เปิดให้เข้าชม ตั้งแต่ 6.30 น. – 18.00 น. จ้า
วัดร่องขุ่นโดดเด่นด้วยสถาปัตยกรรมปูนปั้นสีขาว เด่นสง่ามาแต่ไกลประดับด้วยกระจกทำให้สวยงามแปลกตา
หมวยจอดรถและเดินเข้าจากด้านหลัง ทำให้เก็บภาพในส่วนของอุโบสถด้านข้างก่อน ตอนนี้มีให้บริจาคเพื่อเขียนชื่อบนใบโพธิ์สีเงิน แล้วนับไปประดับเป็นต้นไม้ใบโพธิ์ภายในรอบบริเวณวัด
ผู้ชายของเราเลยบริจาคบ้าง 30 บาทได้มา 1 อัน ขอพรนาน ประมาณว่าอยากถูกหวย 30 ล้าน …. อืมอ่ะนะ ลงทุน 30 คงจะได้หรอกกกก
ถือเป็นกุศโลบายที่ดี เนื่องจากการดูแลวัดทั้งหมด เป็นเงินส่วนตัวของอาจารย์ ให้นักท่องเที่ยวที่มาชื่นชมความสวยงามของวัดน่าจะช่วยแบ่งเบาภาระ และมีอุโบสถสวยงามเช่นนี้ให้เราได้ชื่นชม
นอกจากนี้ที่เพิ่มมาจะเป็นบ่อน้ำวงกลมแต่ละทิศมีรูปวาดนักษัตร ภายในบ่อตกแต่งด้วยปูนปั้นเป็นดอกบัวที่กำลังจะโผล่พ้นน้ำ (อันนี้บรรยายเอง 555) มีคนพยายามจะโยนเหรียญให้อยู่ตรงกลาง ไม่รู้แปลว่าอะไรน่าจะดี โยนบ้าง 55 นี่เรียกว่า อุปทานหมู่ ใช่ไหม
ถัดจากส่วนนี้ ก็เป็นส่วนที่ ถ้ามาต้องแวะ ไม่งั้นเหมือนมาไม่ถึง นั่นคือ สุขาสวรรค์ สีทองคำอร่ามตา ฟรีด้วยนะจ้ะไม่ต้องเสียค่าบริการ คิดดูสุขาบนสรวงสวรรค์ ไม่ปวดก็ต้องแวะหน่อยล่ะนะ
ช่อฟ้าด้านบนห้องสุขายังขนาดนี้เลย ตัวอุโบสถจะขนาดไหน
ต้นไม้ภายในวัดก็ตกแต่งด้วยกระถางปูนปั้นสีเขียว แต่สังเกตุดีๆ มีแต่คนดังทั้งน๊าน ไม่ว่าจะเป็น วูฟวารีน, อวตาร และอื่นๆ อีกมากมาย รอเข้าห้องน้ำยังมีอาหารตาให้ดูเพลินๆ
เดินเลยเข้าไป ด้านขวามือจะเป็นส่วนที่ซื้อของฝาก แปะไว้ก่อน เราไปเที่ยวตัวอุโบสถกันเลยดีกว่า
เป็นธรรมเนียมปฏิบัติทุกครั้งที่มาหมวยต้องมาถ่ายภาพคู่กับอาจารย์ ด้วยท่าทางเดียวกัน เมื่อเปรียบเทียบรูปแล้ว ตรูอ้วนขึ้นทุกปีเลยวุ้ย T_T ใกล้จะตัวใหญ่กว่าอาจารย์ในเร็ววันนี้ (ภาพบนปีล่าสุด ภาพล่างปี2012)
อุโบสถตัดกับท้องฟ้ากำลังทอแสงสวยเชียว ด้านหน้าเป็นสะพานทอดเข้าไปในตัวอุโบสถ โดยสะพานเปรียบเสมือนการเดินข้ามวัฏสงสารเพื่อไปสู่พุทธภูมิ
ดังนั้นโดยรอบสะพานจึงเหมือนมีอสูร เปรียบกับอยู่ในนรก มาถึงถิ่นต้องตามหามือพิเศษสีแดง ให้เจอ555 เล็บนางสวยต้องเก็บภาพกลับไปทุกครั้ง
เวลาเดินข้ามสะพาน เจ้าหน้าที่มักจะบอกว่าให้เดินเร็วๆ เพราะนรกมันร้อน เป็นที่อกุศลไม่ควรอยู่นาน และห้ามเดินย้อนกลับเด็ดขาด หมวยว่าเป็นกุศโลบายไม่ให้ขวางทางคนจะเดินข้าม แต่ก็นะ มันน่าเชื่ออยู่อ่า
ดังนั้นรอบนี้เลยยังไม่ข้ามสะพานเดินถ่ายเขี้ยวของราหูและอสูรที่เฝ้าสะพานก่อน จากนั้นค่อยข้ามไป
ภายในตัวอุโบสถมีจิตรกรรมฝาผนังที่สวยงามมาก เสียดายเป็นกฏของที่นี่ห้ามถ่ายภาพภายใน กำแพงฝั่งประตู ดูดีๆ จะมีภาพวาดร่วมสมัย การ์ตูนและคนดังต่างๆ ซ่อนไว้ด้วย จิตรกรรมฝาผนังนอกจากจะทำให้วิจิตร ให้ความรู้ สอนหลักธรรมแล้ว ยังดูสนุกอีกด้วยนะ
ยังยืนยันว่ามากี่ครั้งก็ประทับใจ อยากจะมาอีก อยากรู้ว่าอาจารย์จะเขียนภาพอะไรเพิ่มเติมลงในกำแพง
เกือบลืม ถ่ายรูปกับพี่เค้า พี่เค้ามาใหม่ไม่นานมานี้เอง ทำหน้าที่เฝ้าวัดร่องขุ่นเป็นงานหลัก นายแบบเป็นงานรอง
อ้อ…ใครมาเที่ยวที่นี่อย่าลืม แวะซื้อของที่ระลึก เสื้อยืด หรือภาพเหมือนภาพถ่ายได้ที่ด้านซ้ายของอุโบสถนะคะ ที่สำคัญถ้ามีเวลา อย่าลืมแวะไปดูภาพเขียนสีของอาจารย์จริงๆ ด้านข้าง ไม่เสียค่าเข้าชม ไปเสพงานศิลป์ให้ฉ่ำปอดไปเลย ทั้งนี้ในส่วนของนิทรรศการแสดงภาพ ปิดเวลา 17.00 น.
มาเมืองเชียงราย อย่าลืมแวะเที่ยววัดร่องขุ่น
แลนด์มาร์กที่ควรค่าแก่การมาเยือนสักครั้งในชีวิต
#Iamtraveller
