Iluvtravelling

ใครใครก็รัก แม่กำปอง

ทำไมใครใครก็หลงรักแม่กำปอง หมวยมาเพื่อออกตามหาคำตอบนี้ อยากจะไปเที่ยวแม่กำปอง ตั้งแต่ยังไม่ฮิต จวบจนจะครบหนึ่งปี แล้วเพิ่งได้ฤกษ์มาเยือน

แม่กำปอง เป็นหมู่บ้านในกิ่งอำเภอ แม่ออน จ.เชียงใหม่ ใช้เวลาเดินทางจากตัวเมือง ประมาณ 1.5 ชั่วโมง ทางขึ้นเขาคดเคี้ยว ทำให้อากาศที่นี่ค่อนข้างเย็นสบายตลอดปี

หากใครนึกภาพบ้านแม่กำปองไม่ออก ให้นึกถึงความน่ารักของเมืองเชียงคาน ครั้งยังไม่รุ่งเรือง แต่ความเขียวชอุ่มของต้นไม้ภูเขา เหมือนได้เที่ยวอุทยานแห่งชาติ

การเดินทาง เช่นเดิม หมวยเลือกใช้ Google Map พิมพ์คำว่า “แม่กำปอง” สิ่งแรกที่จะพบคือ “น้ำตกแม่กำปอง” นั่นแหละค่ะ จุดเริ่มต้นมันอยู่ตรงนั้น หมู่บ้านมันก็ต้องใกล้น้ำตกสิ ไม่งั้นจะชื่อนี้ได้ไง จริงมะ 555

อย่าทำชีวิตให้ยากค่ะ เลื่อนๆดูแผนที่ อ้าว ก็มี ชื่อ “บ้านแม่กำปองโฮมสเตย์” ไม่น่าจะพลาด แต่เพื่อความชัวร์ ตามที่อ่านรีวิวมา เค้าว่า สถานที่ใกล้เคียงคือ “โครงการหลวงตีนตก” อ้า ดูแล้วอยู่ใกล้กัน คอนเฟริ์ม ลุยย

บ้านแม่กำปอง ชื่อมาจาก ดอกไม้ค่ะ ดอกแม่กำปองจะสีส้มอมแดง ขึ้นตามลำห้วยที่ไหลเป็นลำธารในหมู่บ้านนั่นแหละค่ะ คนที่นี่ทำไร่กาแฟ รับจ้างเก็บใบชา เพื่อมาทำเมี่ยง

ที่พัก หมู่บ้านที่นี่มีผู้ใหญ่บ้านเข้มแข็งมาก ซึ่งเป็นที่มาของการจองที่พัก โฮมสเตย์ในคราวนี้ ซึ่งมาจากเฟสบุ๊ค

www.facebook.com/BanMaeKaPong

ได้เบอร์ผู้ใหญ่บ้าน 085-6754598 หมวยเลือกแบบที่พัก+อาหาร 3 มื้อ ราคา 580 บาทต่อคนต่อคืน

เพิ่งมารู้ทีหลังว่า มีบริการรับจากสนามบินด้วย (แหม ถ้ารู้อย่างนี้มาเองตั้งนานแล้ว ไม่ต้องง้อให้ผู้ชายขับมาเล้ย)

บ้านที่หมวยพักเป็นบ้านครึ่งปูนครึ่งไม้ ด้านบนมีระเบียง วางเป็นโต๊ะสำหรับกินข้าว หมวยได้พักด้านบน แบ่งซอยเป็นห้องขนาดพอเหมาะ วางฟูกนอนปูผ้าสีขาวสะอาดตา ผ้าห่มสีสันสดใสวางอยู่ กลิ่นหอมสะอาดดีค่ะ

ด้านในมีบันได สำหรับเดินลงไปชั้นล่าง ซึ่งเป็นครัวไทย อย่างง่าย เวลาถึงมื้ออาหารนี่ไม่ต้องเรียกเลยกลิ่นโชยมาเข้าห้องนอนพอดี หอมสุดๆ

ด้านนอกถัดจากระเบียง มีห้องน้ำ แบ่งเป็นห้องส้วมและห้องอาบน้ำ อย่างละ 1 ห้อง ไว้รองรับสำหรับห้องอื่นๆที่มาพักด้วย

แม่ซอล หรือ แม่อรุณ หน้าตาใจดี ออกมาต้อนรับเราอย่างดี ถึงแม้ว่าเรามาดึกมากแล้ว แรกๆ ก็ยังไม่ค่อยคุยมากเท่าไหร่ หลังๆ คุยกันได้ตลอดเหมือนรู้จักกันมานาน

จำได้ว่า คืนแรก เพิ่งไปเดินกิ่วแม่ปาน เหนื่อยมาก แต่แม่ซอลชวนไปวัด ไปช่วยชาวบ้านทำอาหารเลี้ยงชาวบ้านที่มางานศพของพ่ออุ้ยข้างบ้าน ไม่รีรอเลย ขออาบน้ำแป๊ป แล้วหยิบกล้องเดินตามไปทันที

วัดคึกคักมาก แม่ซอลบอกว่า พ่ออุ้ยอายุเยอะ เป็นที่รู้จักของคนหลายหมู่บ้าน งานศพของพ่ออุ้ยจึงมีคนมาร่วมงานกันทั้งหมู่บ้าน รวมถึงคนจากหมู่บ้านอื่นด้วย และต้องเลี้ยงอาหารทุกคนที่มาร่วมงานทั้ง 3 มื้อ ตลอดเวลาที่มีงาน ทำให้กะจำนวนไม่ได้ ต้องทำอาหารให้เหลือพอจะเลี้ยงได้ทั้งหมู่บ้าน

ไม่ธรรมดาเลยเนอะ หมวยเข้าไปที่โรงครัว มีบรรดาแม่ๆ ฝีมือเทพ เหมือนเป็นชุมนุมเหล่าแม่ ที่สวมหมวกเชฟได้ทุกคน ดูทุกคนจะรู้หน้าที่ว่าต้องทำอะไร วันนี้ส่วนที่หมวยมาช่วย ทำได้แค่ เอาข้าวเหนียวที่พึ่งนึ่งเสร็จ ใส่ถุง เพื่อเป็นอาหารสำหรับมื้อกลางวันพรุ่งนี้ (แลหน้าที่สำคัญมาก 555)

ทุกคนดูมีความสุขกับการมาช่วยงาน กลิ่นข้าวใหม่ที่นำมานึ่งข้าวเหนียว หอมฟุ้งไปทั่วเลย ผู้หญิงรอช่วยแพ็คข้าวเหนียว ผู้ชายรอเติมฟืนนึ่งข้าวเหนียวอยู่ด้านนอก นั่งฟังน้าๆ เม้าส์เป็นภาษาเหนือ ออกบ้างไม่ออกบ้าง เพลินดี รู้สึกตัวเองโชคดีจังได้มาช่วยงานอย่างนี้

กล้าพูดได้เต็มปากว่า แม่กำปอง เป็นสถานที่ที่เราจะได้สัมผัสกับวิถีชาวบ้าน  “โฮมสเตย์” ที่เป็น “โฮมสเตย์” จริงๆ ไม่ใช่แค่นอนบ้านที่สร้างหน้าตาเหมือนของชาวบ้าน แต่ได้นอนบ้านเดียวกับชาวบ้าน กินอาหารด้วยกัน ช่วยทำอาหาร หรือแม้แต่ช่วยกันล้างจาน

พูดคุยเรื่อง วิถีชีวิตที่แตกต่างกัน แบ่งปันสูตรอาหาร ภูมิความรู้ให้กันและกัน และได้พยายามฝึกฟังและอู้คำเมือง

หากใครอยากมาลองสัมผัส ความรู้สึกแบบนี้ ลองเลือก แม่กำปองให้เป็นอีกหนึ่งสถานที่ท่องเที่ยวกันดูนะคะ

ตอนหน้าจะแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวในแม่กำปอง ถึงแม้จะเป็นหมู่บ้านเล็กๆแต่มีครบมาก ไม่ว่าจะเป็น น้ำตก ลำธาร ร้านกาแฟเก๋ วิวสวย วัดดั้งเดิม โหนสลิง ร้านนวด จิ้มจุ่มและส้มตำ!!

#Iamtraveller

 

Exit mobile version