หลังจากอิ่มเอมใจจากของดีเกาะลิบง ฟังเพลงพื้นบ้านจากบรมครู ปลาบปลื้มใจที่สุดของที่สุด อ่ะ แปะลิงค์ให้ชมอีกรอบ เผื่อใครอ่านไปไม่ถึง
ขึ้นรถสามล้อต่อมาที่หาดแห่งเดียว ในช่วงสงกรานต์ที่สามารถเล่นน้ำได้ เพราะนอกนั้นเป็นโขดหิน น้ำตื้นเขินหมด ต้องรอน้ำขึ้นอย่างเดียวเท่านั้น ยกเว้นหาดนี้ พี่พูดซะแหม อยากจะไปเชียว
จริงๆ highlight อีกที่นึง คือ หน้าเกาะ ที่มี land mark เป็น หินที่มีรู ดูแปลกตา แต่ง่ายๆ คือ พี่วิน เค้าแอบไกล บอกเราว่าเป็นทางลูกรัง ซึ่งขับเข้าไปไกล และต้องลงเดินไปอีก ครึ่งกิโล ชักชวนจนเรา ไม่ไปก็ได้ (ฟะ) ว่างั้น
เราเลยนั่งพักที่รีสอร์ตที่นี่ จิบโค้ก ชมวิวทะเล กะว่า แดดร่มอีกนิดจะขอไปสัมผัสน้ำทะเลเกาะลิบงสักหน่อย ตามประสาเจ้าถิ่นของพี่วินเค้า บอกเราว่า เจ้าของเป็นคนกรุงเทพ แต่มาซื้อที่และทำรีสอร์ทมานานแล้ว ที่พักค่อนข้างสะอาด ดีที่สุดในเกาะ (เชื่อพี่แกนะ ดูแกเป็นคนกว้างขวาง 555)
โอกาสหน้าคงต้องมาพิสูจน์คำพี่แกสักหน่อย ว่าอะไรเจ๋งจริงตามที่แกโม้ เอ้ย แกว่าไว้บ้าง มีหาบเร่มาขายไข่นกกระทาปิ้ง จิ้มซีอิ้ว แหม แหม แหม มันช่างเข้ากับบรรยากาศ ฟ้าร้องฮึ่มๆ กะว่าจะเอนหลังสักหน่อย แล้วค่อยไปชักภาพ
สงสัยคงต้องรีบไปถ่ายรูปเก็บไว้ก่อนแล้ว มีเด็กๆ กำลังเล่นน้ำตัวดำมะเมี่ยมเลยเชียว ของเล่นของเด็ก เจ๋งมาก เป็นไม้ที่แกะสลักเป็นเรือ สภาพเหมือนเรือที่เรานั่งข้ามฟากจริงทุกประการ ที่สุดยอดไปกว่านั้นคือ มันลอยได้อ่ะ
ของเล่นที่เทพมาก เลยขโมยเด็ก ไม่ใช่และ ขอยืมมาเป็นพร็อพถ่ายรูปหน่อย ประมาณว่า เรือเล็กควรงดออกจากฝั่ง งิ ยืนได้ไม่นาน รู้สึกตัวดำขึ้นเยอะ แต่ไม่ยอมแพ้เด็ก เลยหลอกเด็กให้โพสท่าถ่ายรูป หลายรูปเลย
รอยยิ้ม กับเด็กเป็นของคู่กัน ยิ่ง แดดส่องเป็นใจอย่างนี้ด้วยแล้ว กดชัตเตอร์ไม่ยั้งเลยจ้า ได้ภาพที่ถูกใจมาเพียบ
น้องสองคนนี้เป็นฝาแฝดกัน ยืนหันกันคนละด้าน มุมลงตัว พอดี ชอบรูปนี้จัง
เรือรอบสุดท้ายหมดประมาณ 4.30 เลยว่าออกสัก บ่าย 3 ขอสูดลมทะเลอีกนิด เราค่อยขึ้นสามล้อกลับ
ถึงแม้พี่วิน จะพูดเยอะ แต่หมวยว่าก็ดีนะ แกก็ให้ข้อมูลได้ลึกซึ้งดี ที่สำคัญแกรักครอบครัวมาก นี่ขอให้น้อง (ลูกชาย) แกนั่งรถมาด้วย ระหว่างนำเที่ยว
ระหว่างทางกลับ เจอที่ตาก “ยางพารา” เลยขอให้พี่วินจอด ถ่ายรูปสักหน่อย พี่แกอธิบายขั้นตอนแบบคนรู้จริง (เอาจริง คือ อะไรที่พี่ไม่รู้บ้างไหมเนี่ย) ขั้นตอนการกรีดยาง รดน้ำกรด แบ่งขายยาง มี สองแบบ ขายขี้ยาง กับขายยางแผ่น
เพิ่งรู้เหมือนกันว่า ยางพารากลิ่นแรงพอดู หนังจากขึ้นแผ่นจากเป็นรูป ก็รีด แล้วตากยาง ยางที่ตากนานแล้วสีก็จะเป็นสีเหลืองเข้ม ยางใหม่ที่เพิ่งได้มาจะเป็นสีขาวสวย
เต็มอิ่มกับความรู้ ยังไม่พอ ขอพี่แกแวะถ่ายรูป ดอกไม้ระหว่างทางสักหน่อย ดอกสีม่วงสวยดี แกว่าดอกอะไรก็จำไม่ได้ มัวแต่ฟังแกเล่าเรื่องชาวบ้าน 555 นอกจากดอกไม้ แล้วยังมีต้นมะม่วงหิมพานต์ตามริมถนนอีกด้วย
เกาะลิบง เที่ยวแบบตัวแห้ง ก็ถึงเวลากลับขึ้นฝั่งเสียแล้ว นึกขอบใจพี่วิน ที่ได้พามาเที่ยวแบบ Insight รู้ลึกรู้จริง สนุกสนาน ตามแบบฉบับ I am traveller
ทริปล่องใต้ไปเรื่อย ยังไม่จบ
บทความหน้า จะแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวเมืองตรัง อีก 3 แห่ง ที่รับรองว่าต้องร้องว้าว คาดว่าจะเล่าหมดใน 5 ตอน 555 ไหนก็เล่าเรื่องเมืองตรังแล้ว จัดให้ครบ >_< โปรดติตตามกันนะคร๊า
I am traveller
15 พค 58
ปอลิง ขอบคุณพี่วิน ที่ทำให้ทริปนี้สมบูรณ์แบบมากขึ้น ขอบคุณที่อดทนตอบคำถาม ไม่เบื่อที่จะคอยน้อง ไม่ปฏิเสธที่ขอให้หยุดจอด สมัยหน้าหนูจะเลือกพี่แน่นอนค่ะ 555