Travel Quote : เฮโรอีน

วันเสาร์อีกครั้ง เวียนมาเป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ ปลายอาทิตย์อย่างนี้  โหมงานหนักมาหลายอาทิตย์ พลังชีวิตหมดเอาดื้อๆ

สมองตันคิดอะไรไม่ค่อยออก

ทำงานเอื่อยเฉื่อย ถึงแม้ไฟลนก้น

จิตใจมโนถึงแต่ เตียงนอนที่บ้าน

ชีวิตการทำงานที่ไม่มีปิดเทอม จะโดดเรียนเหมือนตอนเด็กก็ไม่ได้ โชคดีแค่ไหนที่มีวันลาพักร้อนมาพอเติมให้ชีวิตกระชุ่มกระชวย

กว่าจะเรียนจบ  ด้วยความยากลำบาก คาดหวังว่าชีวิตการทำงาน จะได้ชิลล์ไปไหนก็ได้ที่อยากไป อืม…แต่ความเป็นจริงส่วนใหญ่มักไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง

ชีวิตหลังเรียน ไม่โสภาอย่างใจคิด แรงกระตุ้นที่มีไม่ดึงดูดใจพอ

นึกถึงเฮโรอีน ที่คนเสพจะติดหนักรุนแรง เวลาได้เสพก็จะมีความสุขล้นเหลือ

พอหมดฤทธิ์ยา ใจก็ห่อเหี่ยว ร่างกายก็เสื่อมโทรมอย่างเห็นได้ชัด

การท่องเที่ยวสำหรับฉันเปรีบเหมือนได้รับเฮโรอีน ที่ไม่มีแล้วโหยหา ลงแดง กระวนกระวาย จิตใจร้อนรน เมื่อได้หยุดงานมาเที่ยว โอ้ย…สมองโลดแล่น เขียนบทความได้ไหลลื่น คิดงานออกปิ๊งปั๊ง จดแทบจะไม่ทัน

พอกลับมาทำงานก็กลายเป็นหมาหงอยอีก

รอเวลาเพื่อเสพการท่องเที่ยวชีวิตกระดี๊กระด๊าหัวใจพองฟู  หน้ายิ้มบาน หุบไม่ลง ทำงานไปฮัมเพลงไป

แล้วเพื่อนๆล่ะ แรงกระตุ้นคืออะไร เป็นเหมือนกันบ้างหรือเปล่า?

#I am traveller

21 มีนาคม58

ภาพปลากรอบ: น้ำตกเจ็ดสาวน้อย น้องหมามองน้ำ เหมือนอยากจะเล่น