เที่ยวระยอง 1 วัน

นายว้อดก้าพาเที่ยวกันต่อ วันนี้ตอนเช้าออกมาตามล่าหาอาหารอื่นบ้าง คือเริ่มคิดว่า คลอเรสเตอรอลน่าจะเต้นระบำในร่างกายอย่างสนุกสนานและ วันนี้มื้อเช้าอาศัยขับรถเลียบริมหาดไปทาง แหลมสิงห์ เลยจากที่พักมานิดเดียว

เตะตากับร้าน colorful เลยจอดรถและลงไปถามว่า ร้านเปิดแล้วหรือยัง รังเกียจหมาหมูตัวน้อยเข้าไปนั่งเล่นในร้านหรือเปล่า เจ้าของพยักหน้ายินดีต้องรับ แต่ขอเรียกแมวเหมียวมาอุ้มสักหน่อย

บอกเลยพี่ว้อด ยังไม่รู้จักแมว 555 เลยยังไม่รู้ปฏิกิริยา แต่โดยสัญชาตญาณน่าจะเอาเรื่องอยู่ ทางที่ดีระวังไว้ก่อนดีกว่า

ร้านนี้ขายสเต็ก รสชาติกลางๆ ราคาพอๆ กับอาหารทะเล รสชาติออกหวานไปสักหน่อย ที่ถูกใจเห็นจะเป็นบรรยากาศภายในร้าน และ น้ำชาเขียวปั่นชงได้อร่อยเจ้มจ้น ถูกใจจริงๆ แหะๆ มาจันทบุรียังไม่วายหาน้ำหวานกิน

อ๊ะ น้องแมวหลุด เดินมาหาอย่างมุ่งมั่น คงยังไม่เห็นว้อด ส่วนพี่ว้อดตาถั่วอยู่แล้ว จมูกก็นะ เคยได้กลิ่นอะไรบ้างไหมเนี่ย  ใครจะเห็นใครก่อนกันเนี่ย

และแล้วน้องแมวก็ตาดีกว่าเริ่มขนพอง ร้องแง้วๆ สักพักพี่ว้อดมอง เอียงหัว กระดิกหู เริ่มส่งเสียง (เอิ่ม เพิ่งจะรู้เรอะ) ทีนี่เห่าไม่หยุด แมวขนพองขึ้นเรื่อยๆ คิดว่าไม่เวิร์คและ จำพี่ว้อดไว้ก่อนดีเฟ่ แว้ปเดียว แมวก็เป็นฝ่ายถอยทัพไปก่อน เฮ้อ ค่อยโล่งอก

แมวไปแล้ว แต่พี่ว้อดไม่จบ เหมือนพยายามจะปีนโต๊ะ เง้อ อ่ะ ตามสบายลูก คงขึ้นได้หรอก ติดพุงซะขนาดนั้น ถ่ายรูปมุ้งมิ้งกันต่อ นั่งถ่ายรูปไปกินไป จนอาหารหมดเกลี้ยงทุกสิ่ง

 

พร้อมออกเดินทางกันต่อแล้ว ความตั้งใจวันนี้ อยากออกนอกเมืองจันทบุรีไปเที่ยวที่เท่ห์ ใกล้ๆ อย่าง “เรือหลวงประแส”

ไปลุ้นว่าเค้าจะให้พี่ว้อดขึ้นเรือหรือเปล่า ถ้าไม่ก็ถ่ายรูปเก็บด้านล่างแค่นี้ก็คุ้มมากแล้ว เรือหลวงประแส ตั้งอยู่ที่ปากน้ำประแส อ.แกลง จ.ระยอง เป็นเรือเก่าที่ปลดประจำการจากหน้าที่อารักขาดูแลเขตน่่านน้ำแห่งราชอาณาจักรไทย ระหว่างสงครามเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ เรียกได้ว่ามีความสำคัญอย่างยิ่งยวดในประวัติศาสตร์

โดยเทศบาลตำบลปากน้ำได้เสนอให้ตั้งอนุสรณ์ที่แห่งนี้ จนกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวของปากน้ำประแส ขับรถจากร้านอาหาร ประมาณ 1 ชั่วโมง ก็ถึง ที่จอดรถกว้างขวาง เดินเข้าไปใจตุ้มๆต่อมๆ พี่ว้อดจะได้เข้าไปไหมน๊า

เอาเป็นว่าขอเก็บภาพเรือเต็มลำ ด้านล่างกับพี่ว้อดซะหน่อย แหม เท่ห์จริงๆเล้ย

เรือมีขนาดใหญ่โตกว่าที่จินตนาการไว้เยอะเลย ตัวเรือทำจากเหล็กทั้งดุ้น แข็งแรงมาก ถึงแม้จะปลดระวางตั้งแต่ปี 43 สภาพยังค่อนข้างดี ด้านข้างเป็นหมายเลขเรือ 412 จัดไปสักรูป

อ่านเจอป้าย ไม่อนุญาตให้พาพี่ว้อดขึ้นไป เลยให้พี่ว้อดรอใต้ต้นไม้ เป็นเซเลปทักทายคนที่เดินผ่านไปมาแถวนั้น ส่วนแม่จะเสียสละขึ้นไปเก็บภาพมาให้เพื่อนๆเอง หุๆ

เดินขึ้นบันไดแคบๆ ด้านในเป็นลานเล็ก ส่วนแรกที่หัวเรือมีเสากระโดง มองไปเป็นวิวทะเล ฟ้าเปิดพอดีเลย ได้รูปที่ถูกใจมาแว้ว

มีปืนกลใหญ่ และเครื่องยนต์ เท่ห์มาก ถ้าใครพาน้องๆมารับรอง ต้องตื่นเต้นแน่นอน ขนาดเค้ายังตื่นเต้นเลย เพราะไม่เคยสัมผัสกับเรือรบจริงๆ อย่างนี้

เดินถัดไปด้านในเป็นห้องกัปตัน หรือไต๊ก๋งเรือ บังคับเรือ

ด้านข้างมีปืน ที่ประทับบ่า ลองไปแย่งเด็กส่องรู้สึก แหม มันสุดยอดมากอ่า

ประตูมีส่วนที่ลึกเข้าไปอีก แต่มืดชื้น มีอาการป๊อด เลยขอผ่าน 555

เดินไปท้ายเรือ มีปืนกลยักษ์ ซึ่งใช้คนสองคน เปรียบเหมือนพลนั่งยิง เหมือนในหนังอย่างนั้นเลยอ่ะ

เรือสูงจากพื้นน่าจะเทียบได้กับตึก 2 ชั้นครึ่งได้ เลยเดินไปส่องพี่ว้อดที่นอนรอ ตะโกนเรียก ตลกดี พี่ว้อดตอนแรกหาไม่เจอ สุดท้ายก็เงยขึ้นมาโบกมือทักทายหมา 555 ประมาณว่า แม่อยู่นี่แหละ พี่ว้อดสนใจอยู่แป๊ปเดียวเท่านั้นแหละ เหมือนกับจะบอกว่า แม่ลงมาเหอะ เลิกปีนเรือเล่นได้แล้ว

ชอบอ่ะ เหมือนคนเก็บกด ตอนเด็กไม่เคยได้เที่ยวอย่างนี้เลย แนะนำสำหรับคนอยากสัมผัสความแปลกใหม่ เที่ยวอีก ร่องรอยทางประวัติศาสตร์ ผ่านเรือรบที่เราสัมผัสได้จริง

เรือหลวงประแส ชอบอ่ะ

ไม่รู้พี่ว้อดชอบไหม แต่แม่โคตรชอบ 555

#I am traveller